Posts tagged Digital divide
Inclusief openbaar vervoer, van theorie naar praktijk
Hoewel de theorieën over rechtvaardige mobiliteit niet nieuw zijn, missen we nog wel kennis over de implicaties en toepassing. Monica van Luven van het Smart Public Transport Lab deed bij de Vervoerregio Amsterdam onderzoek. “We staan nog aan het begin van goede inbedding van inclusieve mobiliteit in onze beleidscyclus en moeten nog verschillende belangrijke keuzes maken.”
Lees HIER het hele onderzoek
Het 3-jarige onderzoek van TU Delft en Vervoerregio over inclusieve mobiliteit vind je HIER
Ons onderzoek naar de digitale kloof i.s.m. het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid vind je HIER
Podcast Mobility Innovators: Human-centered design for Smart Public Transport
Technology and New mobility are reshaping urban transportation in cities. Human-centric design is key to the quality of life in cities, putting people at the heart of urban transport planning. All stakeholders, including academia, will play a key role to reshape the future of mobility.
Listen to the podcast of Mobility Innovators with Niels van Oort:
04:00 Service reliability in public transport
07:40 About Smart Public Transport Lab at Delft University
14:00 How to run LRT system in the cities efficiently
20:20 Digital Inequality in Transport Services
28:50 Tesla predication on Self Driving Vehicles
34:50 MaaS from the passengers’ perspective
38:30 First & Last miles connectivity
44:54 Use of Big Data to improve services
49:05 Role of academia in the new world
Find more details about the discussed topics here:
Digital inequality (literature review paper)
Service reliability (podcast and papers)
5E model of wider impacts of public transport (book chapter 6, page 112-)
Toegang geweigerd: Digitale ongelijkheid in het slimme mobiliteitstijdperk
Digitalisering verandert onze dagelijkse mobiliteit, via bijvoorbeeld chipkaarten, digitale reisinformatie en nieuwe mobiliteitsdiensten. Digitalisering in mobiliteitsdiensten (‘slimme mobiliteit’) biedt allerlei voordelen, zoals meer gepersonaliseerde informatie, meer reisopties en kostenbesparingen voor zowel leveranciers als gebruikers. Ook zijn er mogelijkheden om het mobiliteitssysteem te vergroenen met behulp van informatie- en communicatiediensten (ICT), bijvoorbeeld door reizigers minder afhankelijk te maken van de auto. De trend richting meer ICT in de mobiliteitswerelddiensten zal waarschijnlijk doorzetten.
Niet iedereen is echter in staat om de digitale transformaties bij te houden of ermee om te gaan, zelfs in een land met een hoge (mobiele) internetpenetratiegraad, zoals Nederland. De afhankelijkheid van ICT voor mobiliteit kan uiteindelijk voor sommige mensen nadelig uitpakken waardoor ongelijkheid ontstaat of versterkt wordt. Dit kan leiden tot (meer) sociale uitsluiting. Deze bijdrage voor het CVS bekijkt op kritische en interdisciplinaire wijze de digitaliseringstrend in mobiliteitsdiensten en put daarbij uit onderzoek naar digitale ongelijkheid om licht te werpen op de mogelijke uitsluitende effecten van deze digitalisering.
Een belangrijke conclusie uit eerder onderzoek naar digitale ongelijkheid is dat fysieke toegang tot technologie zich niet noodzakelijk vertaalt in louter de positieve, gewenste, resultaten. Motivatie, de juiste apparatuur, voldoende digitale vaardigheden en frequent gebruik zijn ook cruciaal om toegang tot digitale technologie te vertalen in effectief gebruik van de technologie. Studies in Nederland tonen aan dat ouderen, mensen met een lager opleidingsniveau, mensen met een lager inkomen en – in mindere mate – vrouwen, minder profiteren van internet en digitalisering. Aangezien steeds meer diensten en routines standaard ‘digitaal’ zijn, is het belangrijk om te beoordelen in hoeverre niet-digitale alternatieven hiervoor beschikbaar zijn in termen van de benodigde middelen voor gebruikers (geld, tijd, ondersteuning, etc.).
Literatuur over de potentieel uitsluitende effecten van digitalisering in mobiliteitsdiensten en over de (gevolgen hiervan voor de) ‘slachtoffers’ hiervan is er nauwelijks. Empirische bevindingen in de Nederlandse context zijn beperkt beschikbaar en zijn soms tegenstrijdig. De theorie staat nog in de kinderschoenen. Daarom is onderzoek nodig, vanuit een beleidsmatig en sociaal perspectief alsmede met een academische blik. Hoewel onderzoek naar digitale ongelijkheid en mobiliteitsonderzoek twee verschillende gebieden lijken te zijn, laten wij zien dat deze interdisciplinaire aanpak waardevolle inzichten kan bieden voor mobiliteitsprofessionals, beleidsmakers en wetenschappers, in een tijd waarin digitalisering in mobiliteit steeds dominanter wordt.
Bekijk de presentatie en paper van Anne Durand hier: Presentatie en Paper